Ik voel je , ik hoor je , ik weet wat jouw gedachten zijn. De verbinding is zo sterk, dit kan geen toeval zijn.

Ik voel je , ik hoor je , ik weet wat jouw gedachten zijn. De verbinding is zo sterk, dit kan geen toeval zijn.

Mijn tweelingziel


Mijn tweeling ziel
Jij bent een deel van mij ,
Ik heb je moeten laten gaan.
Ik weet dat ik je weer zal zien,
Ik voel me vreemd en heel ontdaan
Eenmaal op aarde , ik voel me vervreemd.
Ik voel me verdrietig en niet begrepen.
Totaal in de war en ontheemd,
Maar weet me de dagen door te slepen.
Ik mis iets maar ik weet niet wat,
Observeer het leven.
Kijk mijn ogen uit wat er gebeurd.
Voel maar zie niet mijn streven.
Je komt op mijn pad, ik herken je niet,
Ik ben mezelf verloren.
Voel diep in mij wel het verdriet,
Maar ik kan het niet meer horen.
Ik volg mijn weg, weet niet waarheen,
Doelloos aan het zoeken.
Heb keuzes gemaakt , waar ik van heb geleerd,
Ging mijn binnenste bezoeken.
Daar voel ik het de eenzaamheid,
Ik voelde me verlaten en alleen.
Ik weet wel dat het niet zo is,
Maar kan nergens met mijn gevoel heen.
Totop een dag, daar sta je dan,
Zomaar plots voor mij neus.
Een heerlijk gesprek de uitstraling ,
Geen angst geen schaamte , het is heus
Ik vind je leuk, herken misschien iets.
Maar het mag niet gebeuren.
Je bent getrouwd, dus verbonden,
Het is stil in mij, ik loop te treuren.
Toch het duurt even , maar het is ons lot
Je blijft op mijn pad komen.
We komen dichter bij elkaar,
En de vonk begint te komen.
Ik herken jou en jij herkent mij,
We worden naar elkaar toe gezogen.
In aanwezigheid van elkaar zijn we blij
Het opent langzaam mijn ogen.
Ik geef me over
Ga in het ervaren
Jou heb ik gezocht
Al die jaren
Mijn tweelingziel,
Ik voel je in mijn geest
Maar in mij hart
Ben je het meest.
Je weet mijn ziel zo te raken,
Mijn ziel die groeit en groeit.
Ik voel me net een roos,
Die volledig open bloeit.








Toch loopt er een traan
Over mijn wang,naar beneden
Als ik kijk naar jou,
En naar het heden.
Mijn hart voelt verscheurd,
Ik voel een diep verdriet,
Wil graag weer met je samensmelten,
Maar dat kan nu even niet.
Toch ben ik ook heel blij,
Dat ik je terug heb gevonden,
Je bent als een pleister,
Op vele wonden.
Mijn verdriet en blijdschap,
Gaan nu hand in hand,
Samen verder op mijn pad,
Kronkelend door het zand.
Bedankt mijn lieve tweelingziel.
Ik laat je los, al doet het pijn.
Om onze liefde te kunnen voelen.
Hoeven we niet samen te zijn.
Ben blij dat je me eraan hebt herinnert.
Dat onvoorwaardelijk liefde bestaat,
En altijd bij me zal blijven,
Waar mijn pad ook heen gaat.





Ik vind mijn weg
Je kwam op mijn pad, ik was overdonderd. Totaal verbaasd en afkeurend. Maar je hebt me diep geraakt ik geef me over, ik stap erin. Ik leer zoveel elke dag opnieuw. Oude pijn wordt verwerkt, ik leer te vertrouwen. Mijn verlangen wordt groter en groter. Ik heb allang bepaald waar het heen moet gaan, een leven samen. Ik probeer je niet sturen, maar voel mezelf stampen. Ik wil , ik wil , ik wil dat je komt. Gestuurd door mijn ego, naar bezit. Maar ik kan niet bezitten. Ik laat je los, of beter gezegt ik laat mijn ego los. Ik heb niks te bepalen, Ik heb het stuur niet in handen. Ik heb alleen maar een keuze, blijf ik erin of ga ik eruit. Weer wat geleerd me losmaken van bezitting, van mijn ego. Ik laat je los, betekent voor mij dat ik het stuur loslaat. Bevrijd van controle, in overgave, genieten van wat er is.



©spiritlady