Een soulmate waar vindt je dat?

Een soulmate waar vindt je dat?
Hermine, ik hoor dat je op zoek bent naar je soulmate, wat bedoel je daar eigenlijk mee ?
Wel Karel, daarmee bedoel ik een zielsverwant maar niet in de spirituele betekenis hé. Zo godsdienstig ben ik nu ook weer niet.

Ja zover had ik het wel begrepen, Hermine. Mijn vraag was eigenlijk wat volgens jou de inhoud is van dat begrip "soulmate" ?
Wel Karel, voor mij is dat een persoon met wie men ik een diepe verbondenheid voel van vriendschap. Allé, gewoon iemand waarmee het spontaan 'klikt'. En daar komt dan vanzelf liefde en de ideale relatie uit voort. Enfin zo zie ik dat toch.


Anders gezegd is het voor jou gewoon een synoniem voor liefdespartner, juist?
Ja dat ook, maar voor mij is het veel méér dan dat. Ik ben realist genoeg om te weten dat de meeste liefdes geen heel leven duren. Maar de "soulmate" die is veel meer dan een gewone liefde. Die staat voor mij toch nog een trapje hoger. Mijn soulmate dat is de man waarmee ik in totale harmonie kan leven. Dat is eigenlijk bijna een kopie van mezelf. We houden van dezelfde dingen, luisteren naar dezelfde muziek, hebben dezelfde ideen over het leven enzovoort. Ge verstaat wel wat ik bedoel, denk ik.


Ja, denk het wel. Alleen dat gaat een saaie boel worden, Hermine.
Ik ben geen expert in die dingen, maar ik dacht dat je in een relatie deels tegenpolen moet zijn. Omdat je op die manier mekaar aanvult. En zo blijft er ook wat spanning in je relatie zou ik denken. Als ik jou bezighoor lijkt het bijna op de ultieme egotrip: de perfecte geestelijke tweeling.
Allé Karel, nu overdrijft ge wel een beetje hé. Mischien heb ik het dan toch niet duidelijk genoeg uitgelegd. Maar het is moeilijk om dat in woorden te zeggen als de ander er geen feeling voor heeft. Ik versta wel dat er altijd kleine verschillen zullen zijn tussen ons, dat kan bijna niet anders. Ik zie soulmates eigenlijk als een koppel dat voor mekaar is gemaakt. Als twee mensen die mekaar inspireren en stimuleren. Het is een relatie die de perfectie benadert omdat je geestelijk zo gelijkgestemd bent. In een ding hebt ge eigenlijk wel gelijk, voor mij voelt een soulmate aan als mijn alter ego.

Hermine, ik vrees dat je het allemaal wat té romatisch ziet, zoals jij het uitlegt is het bijna symbiose. Maar niets belet je om dat ideaal na te streven. En waar dacht je die man te vinden, hoe ga je die herkennen?
Vinden zal niet simpel zijn, dat weet ik wel, ik zoek al jaren. Gewoon volhouden en zoveel mogelijk contacten leggen, meer kan ik niet doen zeker ? Maar herkennen dat is simpel genoeg, daar is geen handleiding voor nodig. Dat voel je direct als je die ziet. Die chemie daar zijn geen woorden voor.

Hermine, ik wil je niet kwetsen, maar ben je aan het zweven. Je praat over een gevoel dat je nog nooit hebt gehad en verkondigd het als een vaststaand feit.
Toch geloof ik erin. Rotsvast.

Geen probleem, ik wil je niet ompraten. Het is leuk om een ideaal te hebben. Maar volgens mij kan je die soulmate niet op het eerste zicht herkennen.
Dat ontdekken van mekaar en de gevoelens laten groeien dat vraagt tijd.
Een extra moeilijkheid is volgens mij in dat, om je zielsverwant te herkennen, je eerst je ziel moet blootleggen.
Daar heb je misschien wel gelijk in Karel. En daarmee stel ik mezelf ook kwetsbaarder op. Maar dat is het vinden van mijn soulmate me wel waard.

Wel succes ermee, happy hunting.
Peter



Liefde
Eindelijk is het gelukt, een man heeft me de liefde verklaard. Doel bereikt, vaste relatie in zicht. We zagen mekaar de eerste keer op het werk en telkens ik hem bemerkte gloeide er iets. We praatten wel eens en ik betrapte mezelf erop dat ik excuses zocht om ...
Lees meer

Dating, wel kusbaar geen kikker
Wij blijven eeuwig samen zei ze. Nou die eeuwigheid was wel héél kort.
Kwam ik op een avond thuis en zij was verdwenen, samen met de halve inboedel. Enkel een briefje om te melden dat ze het beu was, correctie, dat ze MIJ beu was
Lees meer

Alleen zijn doet pijn
Het raakt me tot in het diepst van mijn ziel. Een zeurende pijn, een onbehaaglijk gevoel dat nooit verdwijnt. Ik probeer het te verdringen, ik doe druk druk druk ...
Lees meer

Ontrouw
Meid, zei mijn moeder, trouw nooit. Mannen zijn ontrouw, dat zit in hun genen. En mijn moeder wist waar ze over praatte want mijn vader was niet echt een toonbeeld van huwelijkse trouw...
Lees meer

http://www.partnerselection.be/relatie-soulmate.asp[img][/img]

Ontrouw dat zit in hun genen



Meid, zei mijn moeder, trouw nooit.
Mannen zijn ontrouw, dat zit in hun genen. En mijn moeder wist waar ze over praatte want mijn vader was niet echt een toonbeeld van huwelijkse trouw.

Als ik zo wat rondkijk in mijn omgeving kan ik haar stelling alleen maar bevestigen. Ontrouw em>lijkt meer regel dan uitzondering. Het lijkt wel een wet van Meden en Perzen dat je elkaar moet bedriegen in een huwelijk.
Mannen en ontrouw, het lijken wel synoniemen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel al eens op het punt stond om me in een vaste relatie aan een man te binden. Hij had er om gevraagd, gebedeld bijna, heel lief en charmant. En bijna was ik ervoor gezwicht, maar dan verbeelde ik mezelf in bed met een man die rook naar het parfum van zijn vriendin. Of zag ik mezelf, op mijn zestigste, de blonde haren van zijn secretaresse wegborstelen van zijn jas. Gruwelijk.

Ik zou dolgraag een gezin stichten, een langdurige relatie; huisje tuintje weet je wel. Kindjes grootbrengen, ze zien groeien en bloeien, dat lijkt me het summum. Maar de vrees voor ontrouw, de schrik om te eindigen als alleenstaande moeder loert altijd om de hoek.

Wat dan ? Misschien overdrijf ik wel en kijk ik teveel naar de slechte voorbeelden, ze zijn toch niet allemààl zo? Als ik heel eerlijk ben moet ik toegeven dat er ook wel wat brave huisvaders rondlopen in mijn kennissenkring. Misschien net omdat die zo'n brave en onopvallende relatie hebben dat ik me focus op de ontrouwe mannen die zich laten leiden door hun oerdriften.

Of is er nog een andere reden waarom mannen ontrouw zijn? Men zegt weleens dat het de sleur van de dagelijkse routine is, of het gemis aan "iets" dat hen daartoe drijft. En dat "iets" vult ieder dan in zoals hij wil. Spannende sex, intimiteit, aandacht, samen dingen doen...

Onlangs vertelde iemand dat liefde een markt is.
Je weet wel: vraag en aanbod , bevredigen van behoeften en zo.
En dus dacht ik erover na.

Die witte merels die hun genetisch ingebouwde ontrouw kunnen bedwingen, wat zoeken die? Wat kan ik die bieden ? Wat is hun belangrijkste behoefte, waarmee ik hen kan verleiden tot een trouwe relatie?

Vermoedelijk zoeken zij een vrouw die niet rondfladdert en er onvoorwaardelijk voor gaat, net als zijzelf. En hoogstwaarschijnlijk worden zij horendul van een vrouw die hen doorlopend controleert en daarmee impliciet van ontrouw verdenkt.

Welke houvast heb ik dan om de ware te vinden?
Een sessie bij madamme Soleil ? Hopen op een toevals treffer of blind vertrouwen op mijn vrouwelijke intuitie?
Als u het weet dan hoor ik het graag.

Rita